Reflexintegratie is een lichaamsgerichte therapievorm die wellicht een oplossing kan bieden voor het kind dat het minder makkelijk heeft. Actieve reflexen kosten het kind veel energie en kunnen ervoor zorgen dat het blokkeert in zijn denken-voelen en doen.
Iedere gezonde, pasgeboren baby beschikt over vele reflexen. Dit zijn aangeboren bewegingen die je niet met ‘de wil’ kunt aansturen. Deze bewegingen ontstaan al in de baarmoeder. Ze ontwikkelen zich in een vaste volgorde, in een vaststaand tijdsbestek en worden aangestuurd vanuit de hersenstam. Daar starten ze op om ieder hun eigen route door de hersenen te volgen. Elke reflex heeft een eigen taak en is gekoppeld aan een bepaald gebied in het brein. Ze vormen de basis voor de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel en de hersenen en helpen de baby om tijdens de uitdrijving het geboortekanaal te verlaten. Na de geboorte zorgen ze ervoor dat de baby de eerste maanden kan overleven en dragen ze bij aan de ontwikkeling.
Reflexen hebben als doel het kinderlijf en -brein goed te laten samenwerken op fysiek, sociaal-emotioneel én cognitief vlak. Ze zorgen voor de ontwikkeling en beschermen als er gevaar dreigt.
Het ontwikkelingsdoel van de reflexen:
Goed ontwikkelde reflexen hebben tot gevolg dat het kind fysiek goed zal kunnen functioneren. Dit komt doordat de reflexen de basis vormen voor het evenwicht, de zintuigen, tijd en ruimtebesef, motorische en visuele vaardigheden en de motoriek. Ook zijn de reflexen verantwoordelijk voor hoe het kind zich sociaal-emotioneel en cognitief ontwikkelt. Door uit te testen welke reflex verstoord is, wat er aan de verstoring van de reflex ten grondslag ligt en vervolgens het volgen van een (licht) bewegingsprogramma kan er in de meeste gevallen snel verbetering optreden.
Deze oefeningen zijn leuk omdat ze samen met de ouder, broertjes of zusjes gedaan kunnen worden. Ook zal het plezier verhoogd worden doordat skippyballen, yogaballen of ander spelmateriaal ingezet kunnen worden zowel thuis, als in therapie.
