Gameverslaving, ook wel bekend als pathologisch gamen of videogameverslaving, is een soort gedragsverslaving die wordt gekenmerkt door buitensporig en dwangmatig gebruik van computerspellen of videogames, dat interfereert met iemands dagelijks leven. Hoewel het niet als zodanig wordt erkend in de DSM-5, de diagnostische handleiding die door psychologen en psychiaters wordt gebruikt, is het een groeiend probleem dat wereldwijd aandacht krijgt.
Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen die veel tijd besteedt aan gamen, een gameverslaving heeft. De term 'verslaving' wordt in deze context gebruikt om een situatie te beschrijven waarin een individu voelt dat hij of zij niet in staat is om te stoppen met gamen, zelfs als het negatieve gevolgen heeft voor hun leven, zoals problemen met school, werk, relaties of gezondheid.
Jongeren, vooral jongens en jonge mannen, worden vaak geassocieerd met gameverslaving. Het is ook vaker geassocieerd met mensen die sociale angst, depressie, ADHD en andere psychische aandoeningen hebben. Deze jongeren kunnen zich tot games wenden als een manier om te ontsnappen aan hun problemen of om met moeilijke gevoelens om te gaan.
De negatieve gevolgen van gameverslaving kunnen zijn:
Fysieke gezondheidsproblemen: overmatig zitten en gebrek aan fysieke activiteit kan leiden tot obesitas, spier- en gewrichtsproblemen, en andere gezondheidsproblemen. Bovendien kan intensief staren naar een scherm leiden tot oogproblemen.
Psychische gezondheidsproblemen: Gameverslaving kan leiden tot depressie, angst, en andere psychische gezondheidsproblemen. Bovendien kan de isolatie die vaak gepaard gaat met overmatig gamen, bijdragen aan gevoelens van eenzaamheid en sociaal isolement.
Negatieve effecten op relaties: overmatig gamen kan relaties met vrienden, familie en romantische partners schaden. Het kan ook leiden tot problemen op school of op het werk.
Slaapproblemen: Veel gamers blijven laat op om te spelen, wat kan leiden tot slaaptekort en de daarmee samenhangende gezondheidsproblemen.
Hoewel gamen negatieve gevolgen kan hebben, heeft het ook een aantal positieve effecten:
Cognitieve vaardigheden: Verschillende studies hebben aangetoond dat gamen kan bijdragen aan verbeteringen in een aantal cognitieve vaardigheden, zoals probleemoplossing, ruimtelijke oriëntatie, geheugen, en multitasking.
Sociale interactie: Ondanks de stereotype beelden van de geïsoleerde gamer, kunnen games, vooral online multiplayer-games, mogelijkheden bieden voor sociale interactie en het aangaan van vriendschappen.
Ontspanning en stressverlichting: Veel mensen gamen als een manier om te ontspannen en stress te verlichten.
Therapeutisch gebruik: Videogames kunnen ook effectieve therapeutische hulpmiddelen bieden voor zowel medische als psychologische zorgverleners. Ze kunnen helpen bij het monitoren van symptomen, assistentie bieden bij diagnostische beoordelingen, visuomotorische controle verbeteren, communicatievaardigheden ontwikkelen, fysieke veiligheid bieden in triggering situaties, dienen als middelen voor het opbouwen van relaties, een meeslepende afleiding bieden van fysieke omstandigheden en helpen omgaan met perfectionisme1.
Het is belangrijk om op te merken dat hoewel gamen positieve effecten kan hebben, het belangrijk is om een gezonde balans te vinden en te zorgen dat gamen niet interfereert met andere belangrijke aspecten van het leven, zoals school, werk, relaties en lichamelijke gezondheid.
