Zantinge onderzocht kinderen met autisme in de voorschoolse leeftijd met instrumenten zoals eye-tracking en hartslagmetingen. De emoties die kinderen met autisme bij angstige en frustrerende situaties ervaren wijken niet af van die van kinderen zonder autisme. Maar kinderen met autisme tonen dan wel ander gedrag.
Zij kiezen vaker voor strategieën die niet helpen om hun emoties te regelen. Zo ventileren zij minder hun emoties, vragen ze minder om hulp en geven ze eerder op. Voor een deel is dit te wijten aan problemen in de taalontwikkeling.
Het is belangrijk dat ouders en professionele krachten zich ervan bewust zijn dat het gedrag van het kind dat zij waarnemen niet altijd overeenkomt met de emoties die het kind beleeft, schrijft Zantinge. Zij kunnen het helpen door situaties te benoemen en suggesties te geven hoe het kind kan reageren. Opvoeders kunnen tijdens de voorschoolse periode goed aan deze vaardigheden werken.
